เพื่อนๆ รู้ไหมครับว่าตลอดระยะเวลาเกือบ 10 ปีที่ผ่านมานั้นผมไปทัวร์บาหลีเป็นว่าเล่นเลยทีเดียวเพราะเนื่องจากว่าผมเองนั้นมีความผูกพันกับประเทศที่ว่านี้เป็นพิเศษครับ สิ่งที่ผมผูกพันนั้นไม่ใช่เรื่องของสถานที่ท่องเที่ยวหรือเรื่องศิลปวัฒนธรรมของเขาหรอกนะครับเพราะสิ่งเหล่านี้นั้นหากเราไปทัวร์บาหลีเพียงแค่ 1-2 ครั้งก็จะได้สัมผัสกันครบถ้วนแล้วหากแต่สิ่งที่ผมชอบและประทับใจทุกครั้งที่ได้ไปทัวร์บาหลีก็คือเรื่องของน้ำใจไมตรีที่ได้รับจากชาวบาหลีต่างหากครับ ต้องยอมรับครับว่าคนบาหลีนั้นเป็นคนที่มีจิตใจดีงามมากมายอันดับต้นๆ ของทุกประเทศในโลก ผู้คนที่นี่ยังอยู่ในโลกของการช่วยเหลือเกื้อกูลกันดังนั้นเราจึงสามารถหารอยยิ้มและความช่วยเหลือจากคนเหล่านี้ได้ในทุกๆ ครั้งที่ไปทัวร์อีกทั้งความช่วยเหลือของคนเหล่านี้ก็เป็นความช่วยเหลือที่ออกมาจากจิตใจอย่างแท้จริงไม่มีเรื่องเงินหรือผลประโยชน์อื่นใดเข้ามาเกี่ยวข้องซึ่งเป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่งครับสำหรับโลกสมัยนี้ เชื่อไหมครับว่าครั้งหนึ่งผมไปทัวร์บาหลีและดันไปทำกระเป๋าสตางค์หายกว่าจะทำเรื่องอะไรที่สถานทูตเสร็จก็ใช้เวลาล่อไป 2-3 วันแต่ 2-3 วันนั้นแทนที่จะเป็นช่วงเวลาแห่งความทุกข์แต่ผมเองกลับมองว่าเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข เป็นช่วงเวลาแห่งความทรงจำที่ดีที่น่าจดจำเพราะเนื่องจากว่าชาวบาหลีที่นั่นที่ทราบข่าวต่างยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือผมกันแทบทุกคนทำให้ผมรู้สึกซึ้งใจเป็นอันมากและทำให้ผมหลงรักบาหลีเพิ่มมากขึ้นอีกหลายเท่าตัว